Projecten en dolfijnentocht

En al weer een berichtje uit Suriname....

Het weer is nog steeds niet veranderd, maar Charmy haar huidskleur wel!!

Vorige week zijn we voor het eerst naar onze projecten geweest. Eerste reactie: 'verschrikkelijk!'. We hadden een gesprek gehad over dat we toch wel graag samen wilden werken, dus na de ontmoetin met Kapitein Forester, (Ja, dat krijg je met het Leger des Heils) vertelde ze dat Charmy ook welkom was. We begonnen bij de creche om 8.00. Op het eerste gezicht erg lieve kindjes, ongeveer 12, waarvan 2 kleine baby'tjes. Maar de leiding... vreselijk. Er was maar een begeleider aanwezig, de ander was ziek, dus het kwam behoorlijk goed uit dat wij kwamen. Het enige wat de zuster (jaja, Leger des Heils) kon schreeuwen was 'zitten en liggen'! De kinderen luisteren gehoorzaam maar weten ondertussen eigenlijk niet wat ze wel mogen.. We hebben eerst wat gevouwen met vouwblaadjes wat op tafel lag. Deze anti-creabea kon echt niks bedenken, totdat Char gelukkig met het idee kwam om er vliegtuigen van te vouwen.... Ze mochten daarna spelen. De kinderen vinden het normaal om elkaar te slaan en af en toe roept de zuster wat. Het is ook heel gewoon dat de zuster weggaat en de kinderen achterlaat, echt belachelijk. Na iets gegeten en gedronken te hebben, moesten ze allemaal baden, zo noemen ze douchen hier. Een voor een kregen de kinderen een emmer koud water over zich heen en vervolgens moeten ze op hun bed gaan liggen. En denk maar niet dat ze moesten gaan zitten, want dan begon de zuster weer... Wij kleedden de kinderen weer aan en we hoorden uit de douche de zuster zeggen 'ik ga je slaan, hoor.' Dat heeft ze uiteindelijk niet gedaan, omdat wij er waarschijnlijk bij waren..... De kinderen hebben de rest van de ochtend op bed gelegen. De zuster was een lange tijd weg en Char en ik zaten daar echt van ' wat doen we hier'. De kinderen krijsten het soms letterlijk uit om aandacht. Ze strekten dan hun armen naar voren uit in hun bedje. Zo zielig. Gelukkig konden we om 13.00 weer weg. Char ging 's middags ook nog naar het Christoforus Internaat, maar dat vertelt ze zo zelf. We hebben daar trouwens wel de echte tante Es ontmoet van Jurgen Rayman ontmoet! Alleen blijkt dus dat Jurgen helemaal geen tante Es heeft, maar dat zij tante Ellie heet.. :D
Charmy hier even tussendoor en helaas geen buikspieroefeningen tijdens mijn stukje!Floor kan erg goed verhalen typen dus dat kan ik met een gerust hart aan haar overlaten;)!Ik zit er lekker naast mijn email en hyves te checken en dat gaat me goed af!En ik meldde natuurlijk ook nog even tussendoor dat Ajax had verloren en ongeveer onderaan staat:P! Dat luie gaat er hier echt niet uit, het wordt alleen maar erger!We zijn de hele dag moe!
Maar even over het Christoforus Internaat..Dat zag er allemaal erg goed uit!De structuur was hier goed en het zag er netjes uit..Ik kwam daar gewoon ongeveer een half uur te vroeg aan en de jongeren lagen allemaal nog te rusten. Toen maar even met tante Ellie gebabbeld. Toen zij de jongeren ging wekken heb ik daar en btje om mij heen gegeken en zag ik Eylard aan komen fietsen, een jongen waarvan ik wist dat die er ook ging werken en tijdens onze taalles had ontmoet. Hij ging Engelse conversatieles geven en vroeg of ik mee wilde kijken. Dat wilde ik wel en heb een btje gekeken hoe dat ging en geholpen waar nodig. Een uur later had iedereen even vrij en gingen de jongens voetballen. Hier heb ik even naar gekeken en ze doen het hier best goed!Toen zaten mijn 2 uur erop en had eigenlijk nog steeds niets gedaan. Ik moet ff gaan kijken wat ik daar ga doen..We zitten te denken om een sexuele voorlichting te geven en dit op allerlei internaten te doen..Maar of dit wat wordt is maar de vraag!Ik zie het allemaal wel..Hier komt Floor weer!

We zijn na 2 dagen teruggegaan naar Ramoth, omdat we tussendoor 's middags kookcursus hadden bij Spice Quest. Char heeft haar talent ontdekt....

Bij Ramoth was het 's middags idem dito. De oudere kindern zaten op stoelen toen we aankwamen en moesten lang wachten op stoelen. Ze mochten niks en af en toe schreeuwden de zusters wat. De kinderen zelf wisten ook niet wat hen te wachten stond. Ik heb een meisje wat geholpen met haar huiswerk en Char ging bij meerdere kinderen zitten. De zusters zijn bijna nergens te bekennen en zitten met elkaar in de keuken te praten. Er wordt amper omgekeken naar de kinderen en als ze af en toe uit een ooghoek wat zien, dan schreeuwen ze, ook terwijl een kind niks gedaan heeft.... Als we hier dus wat willen gaan doen, moet het echt uit onze handen komen. Het is lastig, maar we moeten het maar even bekijken wat sowieso mogelijk is!

Gister zijn we op dolfijnentour geweest! Ze zwemmen in de Surinamerivier. We hebben een paar groepen op verre afstand gezien, maar helaas niet van dichtbij. Gelukkig dat we ook nog naar Curacao gaan. We zijn ook naar wat dorpjes geweest, zoals een vissersdorpje aan het uiteinde van de Surinamerivier aan de Atlantische Oceaan. En we zijn naar dorp 'Rust en Werk' gegaan waar er volop voorbereidingen waren voor het, in Nederland genoemde, 'Slachtfeest' van de Ramadan. Daarna zijn we nog even 'aangemeerd' bij dorp Nieuw Amsterdam..en het openlucht museum bekeken. We waren ongeveer 16.00uur thuis en hebben we lekker ons boekje gelezen, getukt, gedouched, gegeten, omgekleed om daarna naar Zsa Zsa Zoe te gaan. Floor ging niet mee want die had plaatselijke plensbuien op haar gezicht. Ondanks dat mijn benen en armen behoorlijk waren verbrand ben ik toch maar meegegaan. Het was erg gezellig en eindelijk is gewone muziek in plaats van altijd maar die kutsalsa (sorry). Die begint ons behoorlijk ons neus uit te komen.

We hebben trouwens weer iets meegemaakt! Nadat we vorige keer de foto's erop hadden gezet liepen we rustig naar de supermarkt om nog wat inkopen te doen. Myrthe en ik (Charmy) stonden ons sigaretje nog even op te roken (trouwens nog minder dan 2 euro:|). Floor was al naar binnen gelopen. Komt er een man op ons afgelopen die vroeg of hij een sigaretje mocht..wij zeiden dat we niet hadden en hij bleef maar zeuren. Opeens komt die chinees (eigenaar van de winkel) naar buiten gerend en slaat die gast met een touw! Dikke zweepslag kreeg die gast op zich! Nou wij schrokken ons helemaal de tering! De gast liep daarna weg en wij gingen snel naar binnen. We kregen spontaan een lachkick van de zenuwen. Na verslag uitgebracht te hebben aan Floor waren we wat rustiger maar nog wel een btje geschrokken. Zo gaat dat denk ik hier..

Daarnaast is het leventje best leuk hier. Ondanks het warme weer zijn we niet zo actief als thuis... Het is hier gebruikelijk om 's middags ook warm te eten, wat wij dus ook automatisch doen bij de tochten. 's Avonds gaan we vaak uiteten, omdat je daar soms maar 12 SRD voor betaald, omgerekend 3eu voor een gerecht! We zijn al onder andere bij Het Vat, Zus en Zo, de Waag en SMSpier geweest. We hebben ook het 'Parbo'bier ontdekt. Het is hier normaal om een Djogo te bestellen, 1 liter. Char heeft er dus ook al aardig wat liters door heen gedronken. Ik heb de 'Parbo Chiller' ontdekt. Nee, geen bier op een ligbedje, maar een biertje wat erg lijkt op Corona of Desperados. LEKKER! Zoete wijn heb ik hier helaas nog niet ontdekt....

De koude douche is eigenlijk ook niet vervelend. We waren er al snel aan gewend geraakt! En met die hitte is het zelfs best lekker. De huishoudelijke klussen moeten ook gedaan worden. We hebben 2x in de week een schoonmaakster, maar dat moet ook wel met 11 meiden in 1 huis! De wasmachine; we gingen het maar even uittesten met Char dr kleren. We hadden al gehoord dat je er geen truitjes etc in moet doen, want hij scheurt het bijna letterlijk door midden... Je moet hem nog net niet zelf met de hand draaien, maar hij komt echt uit de Middeleeuwen. Je moet eerst je was in de wasmachine doen, na 15 minuten wassen, moet je alles uitwringen, vervolgens gooi je het weer terug in de bak maar dan spoel je het alleen met water. Vervolgens knijp je het weer uit en gooi je het 5 minuten in de centrifuge. Daar komt het... Daar kwam Char in een van haar broeken haar Ipod tegen. Die was dus mee gewassen en helaas overleden. Hij is inmiddels in besloten kring begraven... Wassen doe je dus nog net niet zelf op de hand, terwijl een groot van de was wel op de hand moet, en je doet er nog eens ruim een uur over. We zijn toch wel blij met de moeders die de was thuis doen....

We gaan hier trouwens ook vroeg naar bed! Rond 23.00 liggen we er al zeker in. Tussen 18.15 en 18.30 wordt het ineens heel snel donker, dus de avonden lijken erg lang en door de warmte ben je al vroeg wakker en iedereen doet overdag van alles. We hebben trouwens ook loslopende huisdieren. Salamanders en kakkerlakken!! Ook worden we helemaal lek gestoken door muggen. Deet helpt echt niet, en onze benen verdienen inmiddels de schoonheidsprijs!

We zijn er wel achtergekomen dat Suriname een ontwikkelingsland is. Het is armoediger dan we verwacht hadden. Er zijn ook veel zwerfhonden. Aangezien we 's avonds niet over straat kunnen, pakken we altijd de taxi voor ongeveer 3eu. Je moet hier wel je vaste taxi hebben, want veel auto's stoppen en toeteren....

Het sranang tongo sluipt er al aardig in. Onze vocabulaire wordt steeds uitgebreider en taxichauffeurs moeten er om lachen...

Bigi Brasa!
Charmy en Floor