Berg en Dal

Bij deze beloven we plechtig dat jullie de komende 3 weken geen teken van leven meer krijgen... Ga er dan maar gewoon vanuit dat het goed met ons gaat, dat we aardig bruin zijn, dat we nog steeds niet op bosnegers vallen, dat we inmiddels aardig het schuren onder de knie hebben gekregen, dat we nog steeds een bloedhekel hebben aan salsa en dat we het verder nog steeds naar ons zin hebben!

Gister zijn we naar Berg en Dal geweest met 6 andere huisgenootjes. Manon en Petra gaan namelijk deze week weer weg, dus er moest nog een leuke afscheidstrip komen. We moesten om 6.30 verzamelen bij Blue Frog, ons contactadres en een organisatie die ook tripjes doet. Berg en dal is een nieuw opgezet adventure park. Uiteindelijk hebben we canopy gedaan (zo stoer) en hebben we gecayakt. De hike, een wandeltocht, die daarna zou zijn, hebben we maar over geslagen om te chillen bij de Surinamerivier...

Canopy is dat je met een tuigje onderaan een soort van kabelbang hangt. Volgens mij noemen ze het ook wel tokkelen. Alleen hier noemen ze het tokkelen als je het platform niet haalt en je moet omdraaien om vervolgens je verder te trekken.Floor geeft een demonstratie (zie foto). We zijn letterlijk van boom naar boom gegaan. 9 kabelbanen van verschillende lengtes en 10 platformen van verschillende hoogtes. Een van de kabelbanen ging ook over de Surinamerivier!!
Char dacht dat ze misschien wel last van haar hoogtevrees zou krijgen, maar die vond het helemaal geweldig en had nergens last van. Ik vond het ook wel vet en schreeuwden soms als een tarzan door het bos. Alleen soms op het puntje van zo'n platform vlak voordat je ging, vond ik wat minder op grote hoogte. Het herinnerde me aan de nachtmerrie van bungeejumpen op Starbeach....Floor vroeg ook steeds of ze echt wel goed vast zat! Maar echt, canopy is zo stoer!! Eindelijk een beetje echt avontuur in Suriname. Ze gaan in 2009 ook een kabelbaan van 1400 meter lang aanleggen (wat wel 2018 zal worden hier) Jammer dat we het niet meemaken.

Daarna hebben we wat gegeten en gingen we cayakken. Er waren 2 2persoons cayakken en meerdere 1persoons. Char en ik gingen allebei in een eigen cayak. Eerst gingen we met de stroming mee van de Surinamerivier, dus dat was goed te doen. Vervolgens gingen we een kreek in.... erg mooi. En echt hilarische momenten meegemaakt. Een van de 2persoons cayakken had soms wat moeite om samen te peddelen, dus die hebben letterlijk de boesboes van dichtbij gezien! :D Op een gegegeven moment keerden we om. Daar belandde ik op een boomstronk. Ik kon peddelen wat ik wilde, maar het was letterlijk peddelen op het droge. Na uitgelachen te zijn door Char en Myrthe, heeft Char me eigenlijk bevrijd na een paar duwen tegen mijn cayak. Uiteindelijk kwamen we weer op de Surinamerivier uit waar we moesten gaan peddelen tegen de stroming in. Dat was wel goed voor onze spierballen!! Sodeju. Char heeft nu iets spierpijn in haar schouders en ik voel helaas niks! Balen...

Daarna ging er nog een klein deel van de groep mee hiken. Ze beklommen de berg waar we ook in gingen canopy'en. Char heeft even gezwommen en we hebben verder gechilled. Daarna weer huiswaards via de bekende, slechte bauxietweg in een auto die bijna uit elkaar valt, waardoor je soms letterlijk de lucht in vliegt!

We hebben weer een leuke trip achter de rug. Morgen dus 'afscheid' bij Ramoth. Of het definitief wordt, moeten we nog afwachten naar de resultaten van huize Campagne, anders is er zelfs een kans dat we terug moeten in verband met de beperkte sociale werkplaatsen voor vrijwilligers....
Ook gaan we morgen waarschijnlijk nog op de foto in Surinaamse kledingdracht met alle huisgenoten en hebben we een afscheidsavondje met de huisgenoten omdat Petra en Manon weggaan. We gaan eerst uiteten en daarna bowlen! We vermaken ons dus nog prima verder.

Un bigi brassa,
Charmy en Floor